Διαδρομή από Στράτο προς Μπαμπαλιό

Μόλις 32 χιλιόμετρα από το Αγρίνιο, περίπου 25 λεπτά διαδρομή, φτάνουμε στο Μπαμπαλιό.

Ενα μικρό γραφικό χωριό με ελάχιστους κατοίκους (περίπου 150),πνιγμένο κυριολεκτικά το παλιό χωριό στο νερό της τεχνητής λίμνης του Καστρακίου και στο πράσινο!  Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και το εμπόριο.

Λιγοστά τα σπίτια στο χωριό, ένα μόνο μαγαζί καφετέρια-ταβέρνα και κανένα ξενοδοχείο!

 Κάνοντας λοιπόν δεξιά αμέσως μετά τη γέφυρα του , το πρώτο που συναντάμε είναι η τεχνητή λίμνη Στράτου που έχει σχηματιστεί από το φράγμα της ΔΕΗ. Όμορφη, ήρεμη, με καταγάλανα νερά σε προκαλεί να κάνεις την πρώτη στάση στην υπέροχη αυτή διαδρομή που θα ακολουθήσει.

 Και σε 5′ μπαίνουμε στον παραλίμνιο δρόμο της επίσης τεχνητής λίμνης Καστρακίου, που οδηγεί στον ορεινό Βάλτο (πρώην Δήμο Ινάχου – ο Ιναχος είναι μεγάλος παραπόταμος του Αχελώου που χύνεται στη λίμνη Καστρακίου).Μια διαδρομή γεμάτη πλατάνια στην οποία από δεξιά μας θαυμάζουμε τα καταγάλανα νερά της λίμνης κι από αριστερά το καταπράσινο βουνό.

 Προχωρώντας στην παραλίμνια αυτή διαδρομή, αφήνουμε αριστερά μας το χωριό Ματσούκι, δεξιά μας το Καστράκι και ακριβώς στη γέφυρα παίρνουμε αριστερά το δρόμο προς το Μπαμπαλιό και τα υπόλοιπα χωριά του πρώην Δήμου Ινάχου, νυν Αμφιλοχίας.

 Φτάνοντας κοντά στο Μπαμπαλιό αντικρίζουμε από μακριά την υπέροχη τεχνητή λίμνη Καστρακίου που έχει σχηματιστεί εδώ και δεκαετίες από το φράγμα του Καστρακίου.

 Τα μικρά καταπράσινα νησάκια που έχουν σχηματιστεί και τα γαλαζοπράσινα νερά με τις σκιές, δημιουργούν ένα φανταστικό τοπίο που όμοιό του δεν συναντάμε σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ακολουθώντας και αυτή την παραλίμνια διαδρομή συναντάμε το χωριό Μπαμπαλιό, πίνουμε δροσερό νερό από την πέτρινη βρύση και ή προχωράμε ακόμα βαθύτερα στα χωριά του ορεινού Βάλτου ή απολαμβάνουμε τη θέα από το καθαρά Ποντιακό χωριό του Μπαμπαλιού (ένα από τα τέσσερα προσφυγικά χωριά του νομού Αιτωλοακαρνανίας).

 Τούτοι ‘δω οι άνθρωποι ξεριζώθηκαν δυό φορές στη ζωή τους!

 Την πρώτη και πιο βάρβαρη το 1922,όταν από τη Μικρά Ασία, από τον Πόντο, τη Σουμελά, την Τραπεζούντα, τη Σαμψούντα, την Κερασσούντα την Κεπέκκλησια τους έδιωξαν οι Τούρκοι.

 Κι αφού εγκαταστάθηκαν εδώ, τα υδροηλεκτρικά έργα της ΔΕΗ τους ξεσπίτωσαν για δεύτερη φορά, απαλλοτριώθηκαν οι περιουσίες τους, τα σπίτια τους και τα χωράφια τους  πνίγηκαν στα νερά της λίμνης Καστρακίου κι έτσι έφτιαξαν ψηλότερα (στα 150 μέτρα) στην ίδια περιοχή το νέο πανέμορφο χωριό τους.