[vc_row][vc_column][vc_column_text]Ο ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ, Ο μεγαλύτερος της Ελλάδας κι ο πλουσιότερος ίσως από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος. Είναι ο Νομός με τις 8 λίμνες τους τρεις ποταμούς και τις δύο λιμνοθάλασσες.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ 

Η Αιτ/ναι στην αρχαιότητα χωρίζονταν στην Αιτωλία και την Ακαρνανία που ήταν δύο ξεχωριστές χώρες και όπου έζησαν, βασίλεψαν και συγκρούστηκαν θεοί, ημίθεοι και  ήρωες.

Η Αιτωλία πήρε το όνομά της από τον βασιλιά Αιτωλό, γιό του Δία και εγγονό του Δευκαλίωνα. Ο ποιο σπουδαίος απόγονος του Γενάρχη Αιτωλού ήταν ο βασιλιάς Οινέας που βασίλεψε στην Καλυδώνα. Το όνομά του το πήρε από τη λέξη Οίνος (κρασί). Στη μυθολογία των Αιτωλών προέχουσα θέση κατέχει και ο Ήρωας Μελέαγρος, γιός του Οινέα, ο οποίος σκότωσε τον Καλυδώνιο Κάπρο που με τους φοβερούς του χαυλιόδοντες ρήμαζε τα γεννήματα, τα κοπάδια  και τους ανθρώπους. Αυτόν τον Κάπρο είχε στείλει ως τιμωρία  στον Οινέα η θεά Άρτεμης η Λαφρία, θεά της ευγονίας και μητέρα φύση επειδή ο βασιλιάς Οινέας την αγνόησε σε μια γιορτή του θερισμού. Ο Μελέαγρος αφού σκότωσε το τέρας χάρισε το δέρμα και το κεφάλι του στην Αταλάντη με την οποία ήταν ερωτευμένος. Σύμφωνα με τον Όμηρο στον Τρωικό πόλεμο έλαβαν μέρος και οι Αιτωλοί με 40 μαύρα πλοία και αρχηγό τους τον Θόα, γιό της κόρης του Οινέα Γόργης. Η άλλη κόρη του Οινέα η Δηιάνειρα παντρεύτηκε το Ηρακλή τον πιο ένδοξο ήρωα της Αιτωλίας και γενικά της αρχαιότητας. Τη Δηιάνειρα όμως είχε ερωτευθεί και ο θεός Αχελώος, γιός του Ωκεανού και άρχων των ποταμών. Θέλοντας να την  κατακτήσει μεταμορφώθηκε σε ταύρο και πήγε να παλέψει με τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής κατάφερε να του αποσπάσει ένα κέρατο κι έτσι ο Αχελώος νικημένος παραιτήθηκε  αλλά θέλησε να πάρει πίσω το χαμένο του κέρατο. Για να το πάρει όμως αναγκάστηκε να δώσει στον Ηρακλή ως αντάλλαγμα το Κέρας της Αμάλθειας, το Κέρας δηλαδή της Αφθονίας. Η αφθονία αυτή που βασίλεψε και βασιλεύει στην Αιτωλική γη.

Η Ακαρνανία πήρε το όνομά της από  τον Ακαρνάνα, γιό του Αλκμέωνα  από το Άργος και της κόρης του Αχελώου.

Το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Αιτωλία και την Ακαρνανία ήταν ο Αργυροδίνης ποταμός Αχελώος. Στα δυτικά του η Ακαρνανία και στα ανατολικά  η Αιτωλία. Ακαρνάνες και Αιτωλοί ήσαν διαφορετικά φύλα και κατοικούσαν την περιοχή  από την Παλαιολιθική εποχή, όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα (κυρίως εργαλεία).  Οι γηγενείς κάτοικοι πριν τους Ακαρνάνες και τους Αιτωλούς ήσαν οι Κουρήτες και οι Τηλεβόες. Λέγετε πως οι Τηλεβόες προέρχονταν από το Μεγανήσι ή Τάφο.  Όταν το δυτικό τμήμα του Αχελώου κατέλαβαν οι Ακαρνάνες, μέχρι και τον 6ο π. Χ. αιώνα έχτιζαν πόλεις δίχως τείχη. Οι πόλεις και κωμοπόλεις  της Ακαρνανίας αποτελούσαν το Κοινό των Ακαρνάνων, αποτελούσαν δηλαδή ομοσπονδιακό Κράτος.

Ανατολικά του Αχελώου εκτίνεται η αρχαία Αιτωλία, μια περιοχή με απέραντα δάση, πανέμορφες κρυστάλλινες λίμνες και ποτάμια, βουνά,  φαράγγια και πεδιάδες εύφορες. Αυτή η απέραντη ποικιλία του τοπίου και της φύσης επέδρασε στη ψυχοσύνθεση των κατοίκων και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των αρχαίων Αιτωλών. Αυτοί οι άνθρωποι δημιούργησαν το Έθνος των Αιτωλών και το συμπολιτειακό Κράτος, την Αιτωλική Συμπολιτεία, την αμεσότερη Δημοκρατία που υπήρξε ποτέ στην Ιστορία του ανθρώπινου γένους.

Στο κεντρικότερο και ασφαλέστερο σημείο της Αιτωλίας βρίσκεται ο Θέρμος, κτισμένος σε οροπέδιο, σωστή Ακρόπολις, είναι το ιερό λίκνο και πολιτικό Κέντρο  του Αιτωλικού Κράτους.  Το όνομά του πήρε από τον Θέρμιο Απόλλωνα που λατρευόταν εκεί. Θέρμιος ήταν ο θεός που με τη θερμότητά του και το πυρ της ανώτερης ζωής λυτρώνει  τον άνθρωπο. Στο Θέρμο σήμερα σώζονται τρεις ναοί; Του Θέρμιου Απόλλωνα που είναι και ο μεγαλύτερος, του Λύσειου  Απόλλωνα, δηλαδή του λυτρωτή από τη δυστυχία και της θεάς Αρτέμιδος της Λαφρίας, γηγενής θεά των Αιτωλών που δεν ήταν μόνο θεά του κυνηγιού,  Ποτνία των Θηρών, Δέσποινα των ζώων,  αλλά και η μεγάλη Θεά της φύσης και της ευγονίας, μάνα και προστάτιδα της γονιμότητας.

ΣΗΜΕΡΑ

Έκταση: 5461τετρ. Χλμ.

Συνορεύει: Δ. με το Ιόνιο πέλαγος, Ν. με τον Πατραϊκό κόλπο, ΒΔ με τον Αμβρακικό κόλπο. Φυσικά όρια με τους νομούς Άρτας—Ευρυτανίας—Φθιώτιδας—Φωκίδας τα όρη του Βάλτου, η λίμνη Κρεμαστών,  το Παναιτωλικό όρος, ο Μόρνος και  το όρος Οξιά.

Η Αιτ/νια οδικώς διασχίζεται από τον άξονα της Δυτικής Ελλάδας,

Πάτρα—Αντίρριο—Αγρίνιο—Αμφιλοχία—Άρτα—Γιάννινα.

Με την υπόλοιπη Στερεά Ελλάδα συνδέεται με τους άξονες

Λαμία—Καρπενήσι—Αγρίνιο και

Λιβαδειά—Ναύπακτος—Μεσολόγγι.

Επίσης οδικώς συνδέεται και με το νησί της Λευκάδας.

Ατμοπλοϊκώς, με φεριμπότ συνδέεται από το λιμάνι του Αστακού με τα νησιά

Κεφαλονιά και Ιθάκη

Και από την Αμφιλοχία με τα νησιά

Κέρκυρα και Παξούς.

Με την Πρέβεζα συνδέεται από το Άκτιο όπου υπάρχει και αεροδρόμιο.

Έχει 5 επαρχίες: Μεσολογγίου, Ναυπακτίας, Τριχωνίδας, Βόνιτσας- Ξηρομέρου και  Βάλτου – συνολικός πληθυσμός 228.000 κάτοικοι.

Μεγάλα ποτάμια 3: Αχελώος, Εύηνος (όπου μπορεί κανείς να κάνει ράφτινγκ και καγιάκ, υπάρχουν όλες οι σχετικές υποδομές), Μόρνος.

Φυσικές λίμνες 6: Τριχωνίδα, Λυσιμαχεία, Οζερός,  Αμβρακία, Βουλκαρία Σαλτίνη

και τρεις τεχνητές: Κρεμαστών, Καστρακίου, Στράτου.

Έχει μεγάλη ακτογραμμή.

Στην Αιτωλία του Νότου κυριαρχούν οι λιμνοθάλασσες, τα έλη, οι βάλτοι, και τα αρμυρολίβαδα. Το έδαφος είναι χαμηλό, με τη θάλασσα από τη Δυτική πλευρά, τον Εύηνο και τον Αχελώο από την Ανατολική, οι οποίοι με τις φερτές ύλες που εναπόθεταν  στην πάροδο των αιώνων, δημιούργησαν τις λιμνοθάλασσες συνολικής έκτασης 258000στρεμμάτων.

Ξακουστές είναι οι  λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου—Αιτωλικού και Κλείσοβας.

_____________________________

Βασικά προϊόντα που καλλιεργούνται:

Ελιές, (λαδολιές και βρώσιμες),

καλαμπόκι,

τριφύλλι,

βαμβάκι,

εσπεριδοειδή (φημισμένα τα πορτοκάλια -σαγκουίνια, μανταρίνια και λεμόνια της Μυρτιάς).

Η κτηνοτροφία  είναι μικρή, παραδοσιακή, συνήθως οικογενειακή εκμετάλλευση εκτός από τη χοιροτροφία.  Οι βοσκότοποι καταλαμβάνουν το 45% της έκτασης του Νομού.

Η μεταποιητική δραστηριότητα δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη, υπάρχουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κυρίως ειδών διατροφής και οικοδομικών υλικών (πέτρα Θέρμου).

Σημαντικός πόρος είναι η αλιεία. Το ψάρεμα γίνεται κυρίως στις λιμνοθάλασσες και στον Αμβρακικό κόλπο. Τα αλιεύματα είναι κυρίως τσιπούρες, λαβράκια, γαρίδες και κέφαλοι. Στο Μεσολόγγι, από το θηλυκό ενός είδους κέφαλου, την “μπάφα” εξάγονται τα αβγά του και παρασκευάζεται το περίφημο “αβγοτάραχο” το οποίο είναι Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης  (Π.Ο.Π.).

Το 1/5 του Νομού καλύπτεται από δάση εκ των οποίων το 31% είναι δρυς,  το 50% αείφυλλα και πλατύφυλλα και το 19% έλατα. Από τα δάση παράγεται ξυλεία, κοινή και επιπλοποιίας.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]