ΘΕΟΔΩΡΟΣ. ΚΟΥΣΟΥΡΗΣ – Οι Λίμνες στην Ελλάδα
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΜΑΣΗΣ – Παρουσίαση Περιοχής ΙΒΑ 091 Λίμνες Τριχωνίδας & Λυσιμαχίας
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ – ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΥΔΡΟΦΟΡΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΛΙΜΝΗΣ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ – ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ – Δράσεις Αναβάθμισης και Βιώσιμης Ανάπτυξης Τριχωνιδας
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Λ. ΑΓΓΕΛΗΣ: Προστασία των Ασβεστούχων Βάλτων της λίμνης Τριχωνίδας
ΜΕΛΕΤΗ ΕΚΘΕ/ Life- Φύση ’99 : Διαχειριστικό σχέδιο των υδατικών πόρων υδρολογικής λεκάνης λίμνης Τριχωνίδας.
ΜΕΛΕΤΗ ΕΚΘΕ/ Life- Φύση ’99 : Καταγραφή της κατάστασης των Ασβεστούχων Βάλτων της λίμνης Τριχωνίδας.
ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΦΥΣΗΣ – ΔΗΜΟΣ ΑΡΑΚΥΝΘΟΥ- ΥΠΕΧΩΔΕ (ΕΤΕΡΠΣ): Μελέτη της βιολογίας και οικολογίας των Όρνιων (Gyps fulvus) του όρους Αράκυνθος και των Στενών της Κλεισούρας.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΤΖΙΜΑΝΗΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΤΡΑΜΠΑΖΑΛΗ: Μελέτη για το περιβάλλον του Δήμου Θεστιέων & προτάσεις για ορθή και βιώσιμη διαχείρισή του.
Βασίλης Γκανιάτσας, Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π., Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Εδιμβούργου και οι κ.κ. Αννεζίνα Δαμπολιά, Δανάη Καρυοφύλλη, Βασιλική Κολοβού, Αρχιτέκτονες Μηχανικοί Ε.Μ.Π. Αξιοποίηση και Ανάδειξη του Παραλίμνιου Οικισμού της Παλαιοχώρας
( οι μελέτες το κείμενο των οποίων δεν έχει καταχωρηθεί στον ιστότοπό μας βρίσκονται στο αρχείο της Εταιρίας Προστασίας Τριχωνίδας (Ε.Π.Τ.), τηλ. Επικοινωνίας 6944833213
Η κοινή προσπάθεια που ξεκίνησε φέτος από τους πέντε παρατριχώνιους Δήμους, με στόχο την προστασία, την ανάδειξη και τη βιώσιμη ανάπτυξη της λίμνης Τριχωνίδας και της ευρύτερης περιοχής, απαντά καταρχήν σε ένα χρόνιο αίτημα που διατυπώνεται όλο και πιο έντονα τελευταία από το σύνολο των τοπικών κοινωνιών να υπάρχει μια έξοδος από το τέλμα, την υστέρηση, την υποβάθμιση και την απομόνωση στην οποία έχει περιέλθει η περιοχή μας και ταυτόχρονα κατά την άποψή μου θεμελιώνει μια κουλτούρα συνεργασίας την οποία έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Είναι επίσης κοινός τόπος ότι είναι πλέον απολύτως αναγκαίο να αναπτυχθεί μια διαδημοτική δυναμική οικοανάπτυξης και αξιοποίησης ευκαιριών, η οποία θα μεταφέρει το επίκεντρο από την ενδοπεριφερειακή ανταγωνιστικότητα στην δυναμική της συνεργασίας και των οικονομιών κλίμακας.
Εκείνο το οποίο θα πρέπει να επιδιώξουμε σήμερα με την ολοκλήρωση των εργασιών αυτής της ημερίδας είναι να διατυπώσουμε με σαφήνεια τον πολιτικό στόχο, το αναπτυξιακό όραμα για την περιοχή και να προσδιορίσουμε επίσης τους στρατηγικούς άξονες και τις στρατηγικές προτεραιότητες. Κατά την άποψή μου η γενική ευημερία των κατοίκων της περιοχής στην τρέχουσα δεκαετία δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνον μέσα από το όραμα της Βιώσιμης Ανάπτυξης, η οποία κατ’ αντίθεση προς το μοντέλο της αγρίας αναπτύξεως είναι ήπια, ποιοτική και ελεγχόμενη.
Οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης αποτελούν κοινές αξίες που θα πρέπει να υιοθετηθούν από όλους τους Δήμους και τους φορείς της περιοχής και να κατευθύνουν τη δράση τους και τις επιλογές τους δεδομένου μάλιστα ότι η Βιώσιμη Ανάπτυξη, με βάση την Εθνική και την Κοινοτική Νομοθεσία, είναι κανόνας κοινωνικής και πολιτειακής συμπεριφοράς προς τον οποίον όλοι οφείλουν να ευθυγραμμίζονται.
Η Βιώσιμη Ανάπτυξη της περιοχής της λίμνης Τριχωνίδας θα πρέπει να στηριχθεί στα προφανή ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι φυσικοί πόροι της περιοχής.
Οι τομείς – άξονες που μπορεί η περιοχή να κινηθεί και να αξιοποιήσει ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι, κατά την άποψή μου, το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα και ο Βιώσιμος Τουρισμός στη λίμνη και τις περί αυτήν περιοχές. Οι δύο αυτοί τομείς του παραγωγικού συστήματος μπορούν να μετατραπούν σε πόλους ανταγωνιστικότητας.
Το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα αφορά στο σύνολο δραστηριοτήτων που ξεκινούν από την παραγωγή των πρώτων υλών μέχρι τη διανομή, από το αγρόκτημα μέχρι το σημείο λιανικής πώλησης. Το έδαφος, της περιοχής, η αγροτική παράδοση και οι σημαντικές αγροτικές πρώτες ύλες αποτελούν πόρους μεγάλης οικονομικής αξίας των οποίων η εκμετάλλευση με βάση τα δεδομένα του νέου ανταγωνιστικού περιβάλλοντος εκκρεμεί.
Η προοπτική ανάπτυξης του αγροδιατροφικού τομέα υπαγορεύει την εκπόνηση βασικών προτεραιοτήτων όπως :
Η παραγωγή προϊόντων υψηλών και εγγυημένων προτύπων ποιότητας και υγιεινής πρέπει να αποτελέσει τον υπ’ αριθμόν ένα στόχο της περιοχής. Ένα προϊόν όμως δεν αρκεί να χαρακτηρίζεται ποιοτικό αλλά πρέπει να μπορεί και να το αποδείξει. Έτσι απαιτείται η προώθηση των διαδικασιών για την παραγωγή πιστοποιημένων προϊόντων και την κατοχύρωση της ποιότητας με σήματα, συστήματα διασφάλισης και διαχείρισης της ποιότητας (Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης – ΠΟΠ, Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης – ΠΓΕ, ISO κ.α.). Επίσης η αναγνώριση τοπικών παραδοσιακών προϊόντων και εδεσμάτων με βάση το κανονισμό 509 και 510/2006. Τέτοια προϊόντα είναι η αιματόχρωμη ποικιλία της πορτοκαλιάς (σαγκουΐνι) η αθερίνα, η μαλαγουζιά (ποικιλία λευκού οίνου) το κάστανο Αρακύνθου, η ελιά Αγρινίου, το κοντόροκο καλαμπόκι κ.α.
Τα προϊόντα αυτά καθώς επίσης και τα τοπικά εδέσματα πρέπει να τα συνδέσουμε με τα πολιτισμικά, ιστορικά και παραδοσιακά στοιχεία της περιοχής γιατί έτσι δημιουργούμε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Σχετικά με τον βιώσιμο τουρισμό θα πρέπει να πούμε ότι είναι πλέον κοινός τόπος ότι το μοντέλο της μαζικής κατανάλωσης τουριστικών υπηρεσιών, που έχει χαρακτηρισθεί ως μοντέλο των 4 S (sun, sea, sand and sex) έχει ήδη φθάσει στα όρια του και εκδηλώνεται πλέον μετατόπιση του ενδιαφέροντος από την θάλασσα προς την ενδοχώρα και το αμόλυντο φυσικό περιβάλλον.
Βασικές προτεραιότητες στον τομέα αυτό κατά την άποψή μου είναι η προστασία του περιβάλλοντος της λίμνης Τριχωνίδας και η δημιουργία διαφοροποιημένων υποδομών.
Προς τούτο απαιτείται :
Η Ε.Π.Μ. με βάση το άρθρο 21 του Ν. 1650/86 θα οδηγήσει στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) το οποίο μεταξύ άλλων θα προβλέπει και την δημιουργία Φορέα Διαχείρισης της περιοχής, ο οποίος θα διευκολύνει την ανάληψη εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων, την αξιοποίηση όλων των πηγών χρηματοδότησης, την ολοκληρωμένη στρατηγική προσέγγιση για την ανάπτυξη των περιοχών NATURA, την προώθηση των εθελούσιων περιβαλλοντικών συμφωνιών, τη δημιουργία ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ κ.α.
Με τις παραπάνω πράξεις θα ρυθμισθούν οι νόμιμες χρήσεις στην περιοχή και θα εκπονηθούν ειδικά ενδεδειγμένα σχέδια – μέτρα διαχείρισης (ζώνες- χρήσεις) τα οποία άλλωστε είναι υποχρεωμένη η ελληνική πολιτεία να εκπονήσει για τις περιοχές NATURA κατ΄ εφαρμογήν της Κ.Οδ. 92/43 και έτσι θα περισωθούν οι δυνατότητες Βιώσιμης Τουριστικής Ανάπτυξης της λίμνης.
Κλείνοντας θα πρέπει να πούμε ότι η πιστοποίηση και η κατοχύρωση του ονόματος των προϊόντων και των υπηρεσιών της Τριχωνίδας σε συνδυασμό με το πλούσιο και αμόλυντο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, την ολοκλήρωση των προαναφερομένων υποδομών και την οργάνωση της τουριστικής εμπειρίας δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση και καθιέρωση, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ενός «brand name» που θα χαρακτηρίζει την μοναδικότητα, την αξιοπιστία και το «ήθος της προσφοράς» των ποικίλων ειδικών προϊόντων/υπηρεσιών της περιοχής που θα συνοδεύει την παρουσίαση και την προβολή τους.
Πρέπει λοιπόν να προσδιορίσουμε την ταυτότητα, να δημιουργήσουμε το μύθο της περιοχής και η Τριχωνίδα να αρχίσει να εκπέμπει πλέον ένα μήνυμα ότι είναι ένας τόπος με ΚΑΘΑΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ – ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, υπόδειγμα Βιώσιμης Ανάπτυξης και πράσινης οικονομίας, ένας γόνιμος τόπος που αξίζει να επισκέπτεσαι, να καλλιεργείς, να επενδύεις, να δημιουργείς.
Η διεθνής πρακτική έχει αποδείξει ότι, όταν το περιβάλλον και οι υποδομές μιας περιοχής είναι ποιοτικά αναβαθμισμένες, αυξάνεται η ελκυστικότητά της για τουρισμό, εργασία, επιχειρηματική δράση και επενδύσεις.
ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΤΙΕΩΝ
1) Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΤΙΕΩΝ ΠΥΛΗ ΕΙΣΟΔΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ
γραφείο Οικοτουρισμού – ΚΕΝΤΡΟ ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ της ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ
Με βάση τη μελέτη για την ορθή και βιώσιμη διαχείριση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος που εκπονήσαμε ο Δήμος Θεστιέων θεωρείται Πύλη εισόδου στο οικοσύστημα της Λίμνης Τριχωνίδας, διότι ο επισκέπτης ο οποίος διέρχεται από το Δυτικό Εθνικό Δίκτυο (Ε.Ο. Αντιρρίου- Ιωαννίνων) έχει την ευκαιρία μέσα σε λίγα μόνο λεπτά, εισερχόμενος στο Τ.Δ. Παναιτωλίου του Δήμου Θεστιέων, να προσεγγίσει την όχθη της Λίμνης Τριχωνίδας. Ο Δήμος Θεστιέων πρέπει να λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα και να δημιουργήσει την αναγκαία υποδομή(πινακίδες, μηνύματα με ηλεκτρονική μορφή, σήματα, έντυπο υλικό κ.λ.π.) ούτως ώστε να εντυπωθεί σε όλους και κυρίως στους τρίτους, διερχόμενους επισκέπτες, ότι ο Δήμος Θεστιέων είναι η Πύλη εισόδου στο οικοσύστημα της Λίμνης Τριχωνίδας και ταυτόχρονα να κινητοποιεί το ενδιαφέρον τους να εισέλθουν από το Δήμο Θεστιέων στη Λίμνη Τριχωνίδα. Κομβικό σημείο για την προσέγγιση της Λίμνης είναι η περιοχή Αμπάρια Παναιτωλίου, όπου βρίσκεται το Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδα(ΚΕ.ΠΕ.ΤΡΙ). Ο χώρος όπου είναι κτισμένο το ΚΕ.ΠΕ.ΤΡΙ και η τοποθεσία ευνοούν την προσέλευση των τουριστικών ομάδων, και η υποδομή του είναι κατάλληλη για να υποδεχθεί τους επισκέπτες. Συνεπώς το γραφείο οικοτουρισμού είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί πλησίον του ΚΕ.ΠΕ.ΤΡΙ με προσθήκη και επέκταση του υφισταμένου κτιρίου ή δημιουργία νέου.
Το Οικοτουριστικό γραφείο θα παρέχει υπηρεσίες προβολής προώθησης και αξιοποίησης του τουριστικού προϊόντος της περιοχής, θα συλλέγει και θα επεξεργάζεται όλα τα προβλήματα που επηρεάζουν τον οικοτουρισμό, όπως είναι η περιβαλλοντική υποβάθμιση και η περιβαλλοντική μόλυνση και συντονισμένα θα δίνει τις απαραίτητες λύσεις. Επίσης θα υποδέχεται τους επισκέπτες και θα τους οδηγεί στην ευρύτερη περιοχή προκειμένου να γνωρίσουν τις αξίες της λίμνης Τριχωνίδας. Η περιβαλλοντική δράση του Οικοτουριστικού γραφείου θα δώσει ποιοτική διάσταση στον τουρισμό οργανώνοντάς τον σωστά από την αρχή.
2) ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΤΟΠΩΝ – NATURA 2000
Στο νομό Αιτ/νιας έχουν προταθεί για ένταξη στο οικολογικό δίκτυο NATURA 2000 (Οδηγία των Οικοτόπων) επτά περιοχές – οικότοποι οι οποίες έχει κριθεί ότι διαθέτουν ιδιαίτερα βιοτικά και αβιοτικά χαρακτηριστικά και ως εκ τούτου έχουν σημαντική αξία για την διατήρηση της βιοποικιλότητας. Μεταξύ των περιοχών αυτών είναι και οι λίμνες Τριχωνίδα και Λυσιμαχεία. Το τρένο των οικοτόπων – NATURA 2000 (αμαξοστοιχία με οχήματα κινούμενα όχι πάνω σε ράγες) θα έχει τουριστικό – περιηγητικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα καθώς οι οικοξεναγοί που θα συνοδεύουν τους επισκέπτες – επιβάτες θα παρουσιάζουν τις περιβαλλοντικές και άλλες αξίες της κάθε περιοχής. Το τρένο αυτό θα έχει αφετηρία το Δήμο Θεστιέων, θα πραγματοποιεί το γύρο της λίμνης Τριχωνίδας και επίσης θα έχει τη δυνατότητα να επισκέπτεται και άλλες περιοχές NATURA (οικοτόπους) του νομού Αιτ/νιας. Θα μπορεί να κινείται και με φυσικό αέριο, και με αυτό τον τρόπο δεν θα επιβαρύνεται το περιβάλλον.
3) ΥΔΑΤΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ ΜΕ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ – ΠΕΡΙΗΓΗΤΙΚΟ ΠΛΟΙΑΡΙΟ
Η χρήση πλοιαρίου ανταποκρίνεται στις ανάγκες τόσο του εσωτερικού όσο και των αλλοδαπών επισκεπτών που κατά κανόνα είναι δεκτικοί σε κάθε πρόταση αναψυχής καινοτομικού χαρακτήρα στην διάρκεια των διακοπών τους. Οι διαδρομές μπορεί να έχουν θεματικό χαρακτήρα και κατ’ επέκταση εκπαιδευτικό περιεχόμενο και να απευθύνονται σε περιβαλλοντικές και οικολογικές οργανώσεις, σε πολιτιστικούς συλλόγους σε σχολεία και ευαισθητοποιημένους επισκέπτες. Το έργο θα συμβάλει την αύξηση της ζήτησης του τουριστικού προϊόντος και στην ενίσχυση του οικολογικού τουρισμού, καθώς η λίμνη Τριχωνίδα αποτελεί ένα σύμπλεγμα συστημάτων (υδάτινων και χερσαίων) στα οποία διαβιοί ποικιλία ειδών χλωρίδας και πανίδας. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν είδη σπάνια και είδη ενδημικά. Υπολογίζεται ότι ο γύρος της λίμνης με το πλοιάριο αυτό θα διαρκεί 3 ώρες. Η εκκίνηση θα γίνεται από τα Αμπάρια Παναιτωλίου και σημεία σταθμοί για τα πλοιάρια θα είναι στην Παλαιοχώρα, Δογρή, Κάτω Μυρτιά, Παραλία Φωτμούς, Παραλία Μούρτου, Τριχώνιο, Ματαράγκας, Παπαδάτες.
4) Διαμόρφωση Περιβάλλοντος στις ΠαραλίμνιΕΣ ΠεριοχΕΣ Αμπάρια ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟΥ και Αγ. Γεωργίου ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ – ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗ
Με τις υποδομές :
Με την δραστηριότητα αυτή προτείνεται η δημιουργία ενός εστιατορίου που θα αποτελεί σταθμό για κάθε επισκέπτη. Το εστιατόριο – αναψυκτήριο θα κατασκευαστεί σύμφωνα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής ώστε να διατήρησει την τοπική ταυτότητα. Ειδικότερα προτείνεται να έχει χωρητικότητα έως και 70 άτομα τους χειμερινούς μήνες ενώ θα δίνεται και η δυνατότητα να αξιοποιεί και υπαίθριο χώρο κατά τους θερινούς μήνες. Ανάλογα µε την ώρα θα μπορεί να λειτουργεί και ως καφέ – αναψυκτήριο για τους επισκέπτες της περιοχής.
5) ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ «ΠΑΛΙΟΧΩΡΑΣ» ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ
Στα Ανατολικά όρια του Δ.Δ. Καινουργίου και σε απόσταση 200μ. από τη λίμνη Τριχωνίδα βρίσκεται ο πετρόκτιστος οικισμός Παλιοχώρα. Αποτελείται από σύμπλεγμα πετρόκτιστων σπιτιών μοναδικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που κατασκευάστηκαν το 1835 και είναι από τα ελάχιστα παραδοσιακά κτίσματα που έχουν διασωθεί στον Ν. Αιτωλοακαρνανίας και ίσως το μοναδικό παραλίμνιο. Η πρόταση για αξιοποίηση του προαναφερόμενου πετρόκτιστου οικισμού περιλαμβάνει:
α) Μουσείο Νερού
Το μουσείο θα αποτελείται από τέσσερις χώρους με διαφορετικά εκθέματα ο καθένας, στους οποίους θα παρουσιάζονται οι δραστηριότητες στις οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί το νερό καθώς και οι χρήσεις που είχε το νερό. Ειδικότερα:
iii) Χώρος Περιβάλλοντος: θα γίνεται αναφορά στο υδρόβιο περιβάλλον της Λίμνης κατά κύριο λόγο και θα παρουσιάζονται τα είδη της χλωρίδας και της πανίδας που συναντώνται στην περιοχή. Θα γίνουν μικρές προθήκες – ενυδρεία με τα ενδημικά είδη της περιοχής(ψάρια, αμφίβια, κλπ).
β) Μουσείο Εθνολογίας και Λαογραφίας
Αίθουσα με αναφορά στο καθημερινό τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής μέσα από την παράδοση και την Ιστορία.
γ) Γραφείο έδρας και λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης των λιμνών Τριχωνίδας και Λυσιμαχίας
Η βιοοικολογική ακεραιότητα των ευαίσθητων οικοσυστημάτων των λιμνών Τριχωνίδας και Λυσιμαχίας, η ορθή και βιώσιμη αξιοποίηση τους, η δημιουργία Οικοτουριστικού γραφείου και η επιτυχής λειτουργία του έχουν ανάγκη ουσιαστικής υποστήριξης. Για το λόγο αυτό κρίνεται απαραίτητα να συσταθεί επιτέλους και ο Φορέας Διαχείρισης των Λιμνών Τριχωνίδας και Λυσιμαχίας ο οποίος θα αναλάβει το σχεδιασμό το συντονισμό και την παρακολούθηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής. Ο φορέας διαχείρισης θα εκτιμά τις αναπτυξιακές προτεραιότητες και θα μερινά ώστε να προωθείται η ανάπτυξη του οικοτουρισμού σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τον Ε.Ο.Τ. και τα συναρμόδια Υπουργεία. Τα άτομα που θα συγκροτούν τον συντονιστικό φορέα πρέπει να επιλεγούν με αξιοκρατικά κριτήρια ως προς τις ικανότητες περιβαλλοντικής γνώσης, τοπικής αποδοχής, κινήτρων προώθησης της τοπικής οικονομίας μέσα από τη βιωσιμότητα.
6) ΠΑΡΑΤΡΙΧΩΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Με βάση τις απαιτούμενες από το νόμο μελέτες θα πρέπει να χαραχθεί ο Παρατριχώνιος δρόμος σε απόσταση ασφαλείας από το οικοσύστημα της Λίμνης και σε κάθε περίπτωση έξω από τα όρια της περιοχής Natura, χωρίς να αποκλείεται σε πολλά σημεία η ταύτιση του με τον ήδη υφιστάμενο δρόμο, προκειμένου να μην καταστρέφεται η ενότητα του τοπίου χωροταξικά, αλλά και ως οπτικός πόρος. Αυτονόητον είναι ότι θα πρέπει να βελτιωθούν οι κάθετες προσβάσεις προς τη Λίμνη Τριχωνίδα.
7) Ετήσια Πανελλήνια Εκθεση ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΘΕΣΤΙΕΩΝ με θέμα την προστασία και διαχείριση των υδατικών πόρων σε επίπεδο λεκάνης απορροής
Με βάση την οδηγία 60/2000 για τη διαχείριση των υδατικών πόρων και έχοντας υπόψη τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούνται στα υδάτινα αποθέματα του πλανήτη, λόγω της αλλαγής του κλίματος από το φαινόμενο των αερίων του θερμοκηπίου η ως άνω Πανελλήνια έκθεση προτείνουμε να γίνεται με τη συμμετοχή φορέων από όλη την Ελλάδα, και θα πραγματοποιείται το 2ο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Στην συγκεκριμένη έκθεση θα παρουσιάζονται οι βασικές αρχές της ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδατικών πόρων και τα αναμενόμενα οφέλη αυτής, ενώ θα επιδιώκεται η δημόσια διαβούλευση μέσω σχετικών εκθεμάτων, ομιλιών και οπτικοακουστικού υλικού.
8) ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΜΟΥ – ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ
Στην περιοχή Τριχωνίδας υπάρχουν φυσικές και ημιφυσικές περιοχές που έχουν μεγάλη οικολογική αξία καθώς και τουριστικό ενδιαφέρον από άποψη φυσιολατρική, φυσιοδιφική και υπαίθριων ενεργητικών δραστηριοτήτων.
Το φυσικό περιβάλλον από την μία και οι πολιτιστικοί πόροι από την άλλη αποτελούν τον κύριο πόλο έλξης του οικοτουρισμού για την περιοχή. Για να αναπτυχθεί ο οικοτουρισμός στην περιοχή της Τριχωνίδας πρέπει να δημιουργηθούν οι βάσεις για την προσφορά ενός συνόλου αγαθών και υπηρεσιών που θα παρέχονται στον επισκέπτη για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του.
Ο οικοτουρισμός είναι εναλλακτική μορφή τουρισμού μικρής κλίμακας και περιλαμβάνει δραστηριότητες που βασίζονται στην προστασία των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μιας περιοχής. Είναι τουρισμός που γίνεται ολόκληρο το χρόνο και όχι εποχιακός και το κυριότερο, η περιοχή βρίσκεται κοντά στην πρωτεύουσα και στα μεγάλα αστικά κέντρα της περιοχής Αγρινίου, και Πατρών.
9) Οργάνωση δικτύου (cluster) του τοπικού αγροτοδιατροφικού κλάδου – ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΤΙΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΝ. 509 ΚΑΙ 510/2006 – το brand name της περιοχης
Η δράση αυτή θα έχει επιχειρησιακό χαρακτήρα. Τελικός στόχος της δημιουργίας του συγκεκριμένου κλαδικού Cluster στην περιοχή της Τριχωνίδας είναι η δημιουργία Brand–Name και η απόκτηση επωνυμίας ονομασίας προέλευσης, για τα σημαντικότερα από πλευρά παραγωγής και ποιοτικής διαφοροποίησης προϊόντα του πρωτογενή τομέα της περιοχής Τριχωνίδας.
Το προτεινόμενο Cluster θα συνεργάζεται με εξωτερικούς φορείς οι οποίοι θα πραγματοποιούν αυστηρούς ελέγχους, ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη και σταθερή υγειονομική, διατροφική και γευστική ποιότητα των προϊόντων της περιοχής.
Η δημιουργία Brand-Name και επωνυμιών προέλευσης περιοχής Τριχωνίδας στοχεύει στην ενίσχυση του συναισθήματος εμπιστοσύνης του καταναλωτή στα προϊόντα της περιοχής.
Σκόπιμο είναι τοπικά προϊόντα και παραδοσιακά εδέσματα τα οποία έχουν μοναδικότητα να πιστοποιηθούν με βάση τον κανονισμό 509 και 510/2006. Τέτοια προϊόντα είναι η αιματόχρωμη ποικιλία της πορτοκαλιάς (σαγκουίνι), η αθερίνα, η μαλαγουζιά(ποικιλία λευκού οίνου), το κάστανο Αρακύνθου, η ελιά Αγρινίου και το «κοντόροκο» καλαμπόκι. Ως παραδοσιακά εδέσματα που μπορούν να πιστοποιηθούν είναι η μακαρονόπιτα, ο τραχανάς, οι χυλοπίτες, η ραβανί και τα λουκάνικα της περιοχής.
10) ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΟΙΚΟΞΕΝΑΓΩΝ
Η δημιουργία ομάδας οικοξεναγών οι οποίοι θα συνοδεύουν τις ομάδες των επισκεπτών, θα τους οδηγούν στις περιοχές όπου θα αναπτυχθεί ο οικοτουρισμός, θα τους ενημερώνουν και συγχρόνως θα φροντίζουν ώστε να εφαρμόζονται όλοι οι κανόνες προστασίας συνδέεται άμεσα με την οικοτουριστική ανάπτυξη σε προστατευόμενες περιοχές. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να προέρχονται από τον ντόπιο πληθυσμό, να τους ενδιαφέρει και να τους ενθουσιάζει η ιδέα να ασχοληθούν με την οικοξενάγηση. Οι οικοξεναγοί με ειδικά σεμινάρια κατάρτισης μπορεί να εξελιχθούν σε πολύ καλούς ξεναγούς της φύσης. Σκοπός των οικοξεναγών είναι πάνω απ’ όλα να προωθούν τη σωστή ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση κάθε επισκέπτη.
11) ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το έργο συνίσταται στον προγραμματισμό, την υλοποίηση της τουριστικής διαφήμισης και προβολής της περιοχής καθώς και στον προγραμματισμό και υλοποίηση σχεδίου προώθησης του τουρισμού σ’ αυτήν. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διαφήμιση σε έντυπα, καταχωρίσεις σε ειδικούς καταλόγους και ηλεκτρονικά μέσα με κατασκευή σύγχρονης ιστοσελίδας(site), παραγωγή βιντεοταινιών, ανάπτυξη CD-ROM για την παρουσίαση τουριστικών θεμάτων του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
12) ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΓΡΑΦΙΑΣ
Σχεδιασμός και ανάπτυξη εικονικού μουσείου τοπικής μυθογραφίας. Η υλοποίηση του εικονικού μουσείου τοπικής μυθογραφίας θα περιλαμβάνει τη δημιουργία, ανάδειξη και παροχή εκπαιδευτικών – ψυχαγωγικών εφαρμογών πολιτιστικού περιεχομένου το οποίο θα στηρίζεται σε μύθους, προφορικό λόγο, ιστορικές αναφορές, κ.α. αλλά θα συνδυάζεται και με αντίστοιχη πληροφορία από αρχαιολογικά μνημεία, χώρους, και εκθέματα σε μουσεία.
13) ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΥ
Μετατροπή του παλαιού πέτρινου κτιρίου του Γεωργικού Συνεταιρισμού Παναιτωλίου σε μουσείο Αγροτικής Ιστορίας και Καπνού. Ο Δήμος Θεστιέων είναι ένας κατεξοχήν αγροτικός Δήμος που αναπτύχθηκε κυρίως λόγω της καλλιέργειας του καπνού, ο οποίος αποτελούσε για δεκάδες χρόνια την κύρια δραστηριότητα των κατοίκων. Γενιές ανθρώπων έζησαν από τον καπνό και τώρα που βιώνουμε το τέλος της εποχής του, δημιουργείται εδώ ένα δυσαναπλήρωτο κενό που μπορεί να καλυφθεί μόνο με τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
14) ΒΛΟΧΟΣ Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΣΤΙΕΩΝ – ΚΕΝΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Μετατροπή του παλαιού πέτρινου δημοτικού σχολείου Βλοχού σε μουσείο ιστορίας και ορθόδοξου μοναχισμού (αναφορά στην ιστορία των Θεστιέων, της Αιτωλικής Συμπολιτείας και στο έργο του Κοσμά του Αιτωλού)
15) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟ ΒΛΟΧΟ
Προτείνεται η δημιουργία μικρού υπαίθριου θεάτρου με αρχαϊκό χαρακτήρα ήπιας κατασκευής.
16) ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΑΜΠΕΗ (ΑΝΑΔΕΙΞΗ – ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ)
Στα νότια διοικητικά όρια του Δήμου Θεστιέων και πλησίον της Ε.Ο. Αντιρρίου-Αγρινίου υπήρχαν 365 τοξωτά γεφύρια του Αλάμπεη που δημιουργήθηκαν επί Τουρκοκρατίας. Χρειάζονται τηλεπισκοπήσεις και γεωφυσικές έρευνες ώστε να βρεθούν και να αποκαλυφθούν επακριβώς τα θεμέλια τους οι διαστάσεις τους και το σχήμα τους ώστε να μπορέσουν να αναδειχθούν και να ανασυσταθούν οι καμάρες προσφέροντας –σύμφωνα με την παράδοση – σπάνια ομορφιά και αρχιτεκτονική τελειότητα.
17) ΕΚΔΟΣΗ ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΟΔΗΓΟΥ
Η ειδική έκδοση στα πλαίσια του προγράμματος του ΥΠΕΧΩΔΕ «Προστασία Περιβάλλοντος και βιώσιμη ανάπτυξη» με την ονομασία «Οικοτουριστικός Οδηγός Λίμνης Τριχωνίδας» που εκδόθηκε το έτος 2004 έχει ως αντικείμενο την ανάδειξη της λίμνης Τριχωνίδας που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υδάτινους πόρους της χώρας μας αλλά και έναν εσωτερικό υγρότοπο με εξαιρετικό οικολογικό ενδιαφέρον.
Ο οδηγός αυτός θα αποτελέσει το κίνητρο και την αφορμή για ανάληψη δράσεων προστασίας και εφαρμογής ορθών πρακτικών διαχείρισης, με σεβασμό στον άνθρωπο και στις δραστηριότητές του. Ο οδηγός αυτός χρήζει αναβάθμισης και επανέκδοσης με καινούργια στοιχεία αλλά και νέες δράσεις.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΤΙΕΩΝ
Προς :
Κοιν : Βουλευτές Νομού Αιτ/νιας
Σύμφωνα με το άρθρο 24 , παρ. 1 «η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους………το Κράτος έχει υποχρέωση να λαμβάνει προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα» . Όπως προκύπτει από τις προαναφερόμενες διατάξεις , ο συντακτικός νομοθέτης δεν αρκέσθηκε στην πρόβλεψη δυνατότητας να θεσπίζονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος , αλλά επέβαλε στα όργανα του Κράτους που έχουν τη σχετική αρμοδιότητα να προβαίνουν σε θετικές ενέργειες για τη διαφύλαξη του προστατευόμενου αγαθού και , ειδικότερα , να λαμβάνουν τα απαιτούμενα νομοθετικά και διοικητικά , προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα παρεμβαίνοντας στο αναγκαίο μέτρο και στην οικονομική ή άλλη ατομική ή συλλογική δραστηριότητα . Κατά τη λήψη δε των μέτρων αυτών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από μέρους της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας και άλλοι παράγοντες , αναγόμενοι στο γενικότερο εθνικό συμφέρον , όπως είναι εκείνοι που σχετίζονται με τους σκοπούς της οικονομικής ανάπτυξης και της εξασφάλισης εργασίας στους πολίτες , σκοπούς για τους οποίους επίσης λαμβάνεται πρόνοια στο Σύνταγμα στα άρθρα 106 και 22 παρ.1 αντιστοίχως . Η στάθμιση , όμως , των παραγόντων αυτών πρέπει να συμπορεύεται προς την υποχρέωση της Πολιτείας να μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη , στην οποία και απέβλεψε ο συντακτικός νομοθέτης .
Ειδικότερα και όσον αφορά τη λίμνη Τριχωνίδα θα πρέπει να τονιστεί ότι είναι προστατευόμενη περιοχή δεδομένου ότι κατ’ εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 92/43/ΕΟΚ συμπεριλαμβάνεται πλέον οριστικά στον εθνικό κατάλογο προτεινόμενων περιοχών για ένταξη στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο ΝΑTURA 2000 και είναι βέβαιη η ένταξή της στο δίκτυο αυτό διότι στο παράρτημα ΙΙ της ανωτέρω οδηγίας καταγράφονται με αστερίσκο (*) είδη και οικότοποι της λίμνης Τριχωνίδας που βρίσκονται υπό απειλήν (Α΄ προτεραιότητας) .
Αν πραγματικά επιθυμούμε την προστασία της λίμνης Τριχωνίδας και τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής θα πρέπει :
Α. ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΧΘΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΘΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ για τρεις (3) κυρίως λόγους :
α) Διότι οι ακτογραμμές (αιγιαλός και παραλία) και εν προκειμένω η όχθη και παρόχθια ζώνη των λιμνών είναι ευπαθή οικοσυστήματα και χρήζουν μιας ειδικής διαχείρισης και μεταχείρισης και τυγχάνουν απόλυτης συνταγματικής προστασίας .
β) Διότι με την οριοθέτηση της όχθης και παρόχθιας ζώνης θα σταματήσουμε , θα θέσουμε τέρμα στην ανεξέλεγκτη εκχέρσωση μεγάλων παραλιμνίων εκτάσεων, στην καταπάτησή τους από ιδιώτες και γενικότερα στις αλλοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος . Με την χάραξη της οριογραμμής της όχθης (κόκκινη γραμμή) και της οριογραμμής της παρόχθιας ζώνης (κίτρινη γραμμή) θα ξέρουμε ποια είναι η δημόσια γη και μέχρι που φθάνουν οι ιδιωτικές εκτάσεις εξασφαλίζοντας έτσι την κοινοχρησία της όχθης και παρόχθιας ζώνης δηλαδή την ακώλυτη και ανεμπόδιστη πρόσβαση των πολιτών στην περιοχή αυτή και την απόλαυσή της .
και γ) Διότι ο αιγιαλός και η παραλία και εν προκειμένω η όχθη και παρόχθια ζώνη είναι ΑΔΟΜΗΤΟΣ που σημαίνει ότι απαγορεύεται η κατασκευή ή η χωρική ανάπτυξη οποιουδήποτε έργου στην ζώνη αυτή αν προηγουμένως δεν έχει γίνει η οριοθέτησή της . Απαραίτητη λοιπόν προϋπόθεση για την εκτέλεση οποιουδήποτε έργου κοντά στις ακτές είναι η προηγούμενη οριοθέτηση της όχθης και παρόχθιας ζώνης . Αυτονόητο είναι ότι τα έργα θα πρέπει να είναι συμβατά με το περιβάλλον και να συνάδουν με την φυσιογνωμία της περιοχής. Έτσι μόνον θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε επισκέπτες και επενδυτές και να εξασφαλίσουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής μας .
Διαφορετικά η περίφημη ανάπτυξη της λίμνης Τριχωνίδας όχι μόνο δε θα γίνει ποτέ αλλά θα υπονομεύουμε διαρκώς το αναπτυξιακό μέλλον του τόπου μας .
Β. ΝΑ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ
Ο φορέας αυτός σύμφωνα με το Ν. 2742/99 θα έχει την ευθύνη της αποκλειστικής διοίκησης και διαχείρισης της λίμνης Τριχωνίδας . Έτσι θα σταματήσει η σύγχυση που υπάρχει σήμερα σχετικά με τις αρμοδιότητες στο λιμναίο οικοσύστημα , την όχθη και την παρόχθια ζώνη καθότι εμπλέκονται διάφοροι φορείς (Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, Δήμοι, Νομαρχία, Υπουργείο Ανάπτυξης και Τροφίμων κ.α.)
Στην αρμοδιότητα του φορέα διαχείρισης , μεταξύ άλλων θα είναι :
Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα έχουν συσταθεί 25 Φορείς Διαχείρισης αλλά δυστυχώς για την λίμνη Τριχωνίδα δεν υπήρξε μέχρι σήμερα καμία πρόβλεψη , μέριμνα ή πρωτοβουλία .
Στον φορέα διαχείρισης της λίμνης Τριχωνίδας θα μπορούσε να υπαχθούν και οι άλλες λίμνες του Νομού Αιτ/νιας (Λυσιμαχεία , Οζερός , Αμβρακία, Βαλκηρία και Σαλτίνη) δεδομένου ότι και οι λίμνες αυτές είναι προστατευόμενες με την έννοια ότι είναι περιοχές προτεινόμενες για ένταξη στο δίκτυο NATURA 2000 .
Οι πιο πάνω προτάσεις έγιναν δεκτές από όλους τους Δημάρχους των παραλίμνιων Δήμων σε μια πολύ σημαντική σύσκεψη που έγινε στο Δήμο Θεστιέων στις 17/4/2005 με πρωτοβουλία του προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Αιτ/νιας κ. Γεωργίου Θεοφάνη . Επίσης συμφωνήθηκε η σύσκεψη αυτή να επαναληφθεί με τη συμμετοχή και άλλων Δήμων και φορέων της περιοχής μας προκειμένου να αντιμετωπιστεί πλέον η πρακτική πλευρά του ζητήματος , δηλαδή η εξειδίκευση του τρόπου υλοποίησης των πιο πάνω προτάσεων .
Τέλος να σημειωθεί ότι ο Δήμος Θεστιέων έχει ήδη ολοκληρώσει, με δικά του έξοδα , την οριοθέτηση της όχθης και παρόχθιας ζώνης εντός των διοικητικών του ορίων στις περιοχές «Αμπάρια» Παναιτωλίου και «Άγιος Γεώργιος» Καινουργίου , και ταυτόχρονα έχει εκπονήσει ειδικές Αρχιτεκτονικές μελέτες με συγκεκριμένες προτάσεις για τη δημιουργία έργων υποδομής στις πιο πάνω περιοχές οι οποίες συνοδεύονται και από ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που είναι απαραίτητες για την εκτέλεση των προτεινόμενων έργων .
Ο Δήμαρχος Θεστιέων
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗΣ
Του Δημήτρη Τραπεζιώτη
Δικηγόρου, υποψηφίου Δημάρχου Αγρινίου
Η λίμνη Τριχωνίδα μπορεί να αποτελέσει ένα ιδανικό παράδειγμα Βιώσιμης ανάπτυξης καθώς συναρτά την τοπική ανάπτυξη με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Γι αυτό απαιτείται ένα σχέδιο ολιστικής μεταχείρισης και διαχείρισης της περιοχής στο πλαίσιο του οποίου θα προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον, θα αναδεικνύεται το πολιτισμικό στοιχείο και θα τίθενται οι βάσεις, οι όροι και οι προδιαγραφές για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη της περιοχής.
Καταθέτουμε σήμερα την πρότασή μας για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας που θα περιλαμβάνει ζώνες διαχείρισης – ανάδειξης και προστασίας, δραστηριότητες αγροτουρισμού και οικοτουρισμού αλλά και δράσεις που σχετίζονται με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Χωρίς ένα τέτοιο σχέδιο, υπάρχει κίνδυνος είτε η περιοχή να χάσει στοιχήματα ανάπτυξης ή να αναπτυχθεί σε βάρος του περιβάλλοντος.
Βασική παράμετρος είναι ότι η περιοχή της λίμνης Τριχωνίδας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα ενιαίο οικοσύστημα.
Σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, η περιοχή της λίμνης Τριχωνίδας:
Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο και πολυεπίπεδο σχέδιο υποστήριξης της λίμνης Τριχωνίδας και της ευρύτερης περιοχής που θα έχει ως γενικότερο στόχο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και την ανάπτυξη της περιοχής και το οποίο προτείνεται να εξετασθεί προς χρηματοδότηση από το Σ.Ε.Σ. (2014 – 2020) (κυρίως σε ότι αφορά στα Υπουργεία ΠΕΚΑ, Υποδομών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος).
Στην πρόταση – σχέδιο προβλέπονται τα εξής:
Α) Για το Κανονιστικό – Διαχειριστικό πλαίσιο και τις Υποδομές :
Η Ε.Π.Μ. με βάση το άρθρο 21 του Ν. 1650/86 θα οδηγήσει στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) το οποίο μεταξύ άλλων θα προβλέπει και τη δημιουργία Φορέα Διαχείρισης της περιοχής, ο οποίος θα διευκολύνει την ανάληψη εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων, την αξιοποίηση όλων των πηγών χρηματοδότησης, την ολοκληρωμένη στρατηγική προσέγγιση για την ανάπτυξη των περιοχών NATURA, την προώθηση των εθελούσιων περιβαλλοντικών συμφωνιών.
Με τις παραπάνω πράξεις θα ρυθμισθούν οι νόμιμες χρήσεις στην περιοχή και θα εκπονηθούν ειδικά ενδεδειγμένα σχέδια – μέτρα διαχείρισης (ζώνες- χρήσεις) τα οποία άλλωστε είναι υποχρεωμένη η ελληνική πολιτεία να εκπονήσει για τις περιοχές NATURA κατ΄ εφαρμογήν της Κ.Οδ. 92/43 και έτσι θα περισωθούν οι δυνατότητες Βιώσιμης Τουριστικής Ανάπτυξης της λίμνης.
Β) Για τη Μελέτη – Παρατήρηση – Προστασία :
Γ) Για τους χώρους προστασίας :
Δ) Για την Οικοτουριστική αξιοποίηση :
Ε) Για τον Αγροτουρισμό :
ΣΤ)Για τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό :
του ΠΑΝΤΕΛΗ ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
“Η Λυσιμαχία γεννά και η Τριχωνίδα τρέφει”
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ, η αρθρογραφία τριάντα χρόνων της “Αναγγελίας” και του “Αραμπά” για την Τριχωνίδα. Αυτή τη φορά, με τη μορφή προτάσεων:
ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ είναι η υδάτινη καρδιά της Αιτωλίας. Το Πέλαγος των Αιτωλών. Πριν δε από τους Αιτωλούς, ήταν το Πέλαγος των Κουρήτων, απομεινάρι των οποίων είναι η Γουρίτσα, όπως λεγόταν παλιότερα η Μυρτιά.
ΚΟΥΡΗΤΙΣ Γη λεγόταν “η κάτωθεν του Θέρμου περιοχή” μέχρι τον Βλοχό. Όλη η Βόρεια πλευρά της Τριχωνίδας ήταν “Κουρήτις Γη”. Απέναντί της, στην άλλη όχθη της λίμνης, ήταν η Μακρυνεία.
ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ είναι η Τριχωνίδα πενήντα χρόνια μετά, εξαρτάται από μας και από τι θα κάνουμε τώρα γι’ αυτήν. Η Περιφέρεια έκαμε διαγωνισμό (με βραβεία) και κάλεσε τους ειδικούς να καταθέσουν προτάσεις. Δε μάθαμε ποτέ τι πρότειναν. Δε μπορούμε λοιπόν να τους κρίνουμε. Το κρατάνε επτασφράγιστο μυστικό. Γιατί; Άγνωστο! Ας θεωρήσουμε ότι πρότειναν καλά πράματα…
ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ όμως κι εμείς τα δικά μας. Ίσως τα βρει κάποιος με αρμοδιότητα και συγκινηθεί. Ποιος ξέρει…
Η ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ είναι η μεγάλη λίμνη που ΔΕΝ έχει παραλιακή πόλη, ούτε καν χωριό! Απείρως μικρότερες λίμνες (π.χ. των Ιωαννίνων και της Καστοριάς) δημιούργησαν μεγάλα αστικά κέντρα στην όχθη της. Η πρόταση είναι:
ΝΑ ΕΠΙΛΕΧΘΟΥΝ 12 παραλίμνιοι χώροι γιατί τόσα είναι τα μεγάλα χωριά της Τριχωνίδας. Κάθε χώρος, 200 στρεμμάτων για αρχή, θα πολεοδομηθεί με αστική φιλοσοφία (που σημαίνει: μικρά οικόπεδα) ώστε (μέσα στα επόμενα 50 χρόνια) να δημιουργηθούν νομοτελειακά 12 παραλίμνια χωριά, χτισμένα με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, βασισμένη στην πέτρα, το ξύλο και το κεραμίδι. Ένα απ’ αυτά τα χωριά, είναι η Λουτρόπολη Μυρτιάς, η οποία θα σηκώσει στα ύψη τον θερινό και τον χειμερινό τουρισμό ολόκληρης της περιοχής.
Η ΣΧΕΔΙΑΣΗ από την αρχή 12 χωριών του αμέσου μέλλοντος θα μειώσει κατακόρυφα το κόστος του Δημόσιου Ταμείου που θα καταβληθεί τις επόμενες δεκαετίες για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών στις άναρχες οικιστικές δομές του παρόντος. Αυτό λέγεται “Πολιτική Οικονομία”. Ας μην αναλυθεί εδώ, να σημειωθεί μόνο ότι τα ποσά που θα εξοικονομηθούν, είναι τεράστια, την ίδια ώρα που θα δημιουργηθεί ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στον κόσμο όλο.
ΑΥΤΟ σημαίνει στην πράξη ότι – κατά τις επόμενες δεκαετίες – ΔΕΝ θα δαπανήσει το κράτος τεράστια ποσά για να γίνει π.χ. περιφερειακός δρόμος, να περνάει έξω από τα χωριά. Τόσο από τη μία πλευρά της λίμνης, όσο και από την άλλη, οι δύο αρχαίοι και νέοι δρόμοι που οδηγούν από το Αγρίνιο στο Θέρμο, θα περνάνε ΕΞΩ από τα (12 νέα μεγάλα) χωριά. Γεγονός που θα εξασφαλίζει ασφάλεια και ησυχία σ’ αυτά, από τη μια, κι από την άλλη, γρήγορη (και ασφαλή επίσης) πρόσβαση όλων στον προορισμό τους.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ επίσης ότι θ’ απελευθερωθεί γεωργική γη, τριπλάσιας, αν όχι πολλαπλάσιας έκτασης από εκείνη που η πολεοδόμηση θα δεσμεύσει στα 12 παράλια σημεία της λίμνης.
ΤΑ 12 χωριά (με τα λιμάνια τους) θα έχουν λιμναία συγκοινωνία και θα επικοινωνούν μεταξύ τους για πολιτισμικούς ή τουριστικούς σκοπούς. Η λιμναία συγκοινωνία θα συνδέει και τις 17 αρχαίες Αιτωλικές πόλεις που βρίσκονται γύρω από την Τριχωνίδα. Μεταξύ των οποίων το Βουκάτιο και το Φίστυο, τα κάστρα των οποίων θα ήταν σπουδαίοι τουριστικοί πόροι, αν συντηρηθούν.
Η “ΔΩΔΕΚΑΠΟΛΗ” της Τριχωνίδας θα εκφράζεται πολιτισμικά και αθλητικά. Για παράδειγμα, μπορούν να γίνουν ετήσιοι θεσμοί ο Ποδηλατικός Γύρος της Τριχωνίδας, ο Τριχώνιος Δρόμος, ισάξιος του Μαραθώνιου. Η “Δωδεκάπολη” μπορεί να έχει το δικό της ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα κλπ.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΙ θεσμοί της “Δωδεκάπολης” θα είναι μεγάλες λαϊκές γιορτές και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, ο ετήσιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός με θέμα την Τριχωνίδα, η διαρκής καταγραφή της λαϊκής προφορικής παράδοσης, η ετήσια έκθεση Αιτωλικών προϊόντων κλπ. Κάθε ένα χωριό της “Δωδεκάπολης” θα έχει μία τουλάχιστον ετήσια μεγάλη Τριχώνια γιορτή ή εκδήλωση.
Η ΤΟΠΙΚΗ κουζίνα, η Τριχώνια κουζίνα, είναι ένα μέγεθος που ΔΕΝ έχει αξιοποιηθεί ποτέ. Για παράδειγμα, η περίφημη γλανιδόσουπα, την οποία οι παλιοί ψαράδες χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο, είναι (αν και άγνωστη) η πιο νόστιμη σούπα, γιατί γίνεται από το μοναδικό σε όλον τον κόσμο γλανίδι, που ζει στην Τριχωνίδα εδώ και τρία εκατομμύρια χρόνια και το οποίο δεν έχει έρθει σε καμία επιμιξία ή εξέλιξη!
ΤΟ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟ όραμα της “Δωδεκάπολης” επαναφέρει το θέμα του βιολογικού καθαρισμού, ο οποίος θα θωρακίσει τη λίμνη από τα αστικά λύματα, όχι μόνο των πολλών παρατριχώνιων χωριών και κωμοπόλεων, αλλά και των πολλών εξοχικών καταστημάτων που υπάρχουν ήδη – θα γίνουν κι άλλα – και βέβαια μολύνουν γιατί δεν έχουν πού να πάνε τα λύματά τους.
Η ΠΡΑΞΗ δέσμευσης 12 χώρων για πολεοδόμηση, μπορεί να εφαρμοστεί και σε κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Τη δημιουργία Παραλίμνιου Πάρκου γύρω από την Τριχωνίδα, μια “Πράσινη Ζώνη” πλάτους 200 έως 500 μέτρων, η οποία θα πολλαπλασιάσει την χρηματική αξία όλων των παραλίμνιων ιδιοκτησιών. Κυρίαρχη (πολιτική) θεωρία και, ακόμα χειρότερα, η πολιτική πρακτική των Δήμων που ακολουθείται σήμερα, θέλει “κάθετη πρόσβαση σε κάποια σημεία της παραλίας”. Είναι λάθος. Εγκληματικό λάθος.
Σ’ ΑΥΤΟ το Παραλίμνιο Πάρκο θα διεξάγονται ο Ποδηλατικός Γύρος και ο Τριχώνιος Δρόμος. Και θα κάνουν ξακουστή την Τριχωνίδα, όχι στο Πανελλήνιο, αλλά στην Ευρώπη. Φυσικά, ΔΕΝ πρέπει να γίνει ο μεγάλος “παρατριχώνιος δρόμος” στην παραλία, όπως ζητάνε οι λάτρεις της μπουλντόζας. Θα τα καταστρέψει όλα ένας τέτοιος δρόμος…
Η ΚΑΘΟΔΟΣ των ψαριών από την Τριχωνίδα στη Λυσιμαχία (που γινόταν επί τρία εκατομμύρια χρόνια) διεκόπη από τις “Πόρτες” (στ’ Αμπάρια Παναιτωλίου) με σκοπό να χρησιμοποιηθεί η λίμνη ως αποθήκη νερού για τον κάμπο του Μεσολογγίου. Το έργο που (επί δικτατορίας) προέβλεπε την απρόσκοπτη αυτή “βιολογική συγκοινωνία”, αν και λειτούργησε για λίγο, αφέθηκε γρήγορα στην εγκατάλειψη, όταν συνταξιοδοτήθηκε ο φύλακας, χωρίς ν’ ανανεωθεί η θέση του! Προκλήθηκε έτσι το μεγαλύτερο οικολογικό έγκλημα στην Αιτωλία.
ΕΙΝΑΙ πρώτιστη ανάγκη να ξαναγίνει (αυτή η τεχνητή) αποκατάσταση της Τριχωνίδας με την Λυσιμαχία. Διότι, όπως έλεγαν οι παλιοί ψαράδες, “η Λυσιμαχία γεννά και η Τριχωνίδα τρέφει”. Η Λυσιμαχία με τα ρηχά νερά της, είναι ζεστή, άρα ιδανική για την ωοτοκία των ψαριών και το μεγάλωμα του γόνου. Μετά επέστρεφαν στην Τριχωνίδα με τα βαθιά νερά για να μεγαλώσουν. Δημιουργώντας έτσι μεγάλους και φυσικά αλιεύσιμους πληθυσμούς.
Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ψαριά της Τριχωνίδας (πριν γίνουν οι “Πόρτες”) έσωσε από την πείνα ΟΛΑ τα χωριά της Αιτωλίας, επί Γερμανικής κατοχής, μαζί δε με αυτά ΚΑΙ το αντάρτικο. Υπό μία έννοια, η περίφημη “μάχη της Γουρίτσας”, η σημαντικότερη μάχη της Εθνικής Αντίστασης, συνδέεται άμεσα με την Τριχωνίδα, όχι μόνο χωρικά, αλλά και οργανικά.
ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ (300) νοικοκυριά ψάρευαν τότε επαγγελματικά στην Τριχωνίδα… Στον “Αραμπά”, στην δεκαετία του ’90, είχαμε κάνει λόγο για ένα “φυσικό εργοστάσιο” που, αν το σεβόμασταν, θα συντηρούσε (σήμερα) τριακόσιες (300) αντί πέντε (5) θέσεις εργασίας. Πώς θα υποδεχόταν σήμερα η τοπική κοινωνία ένα εργοστάσιο 300 θέσεων εργασίας; Με τρελό πανηγύρι. Ε… το φυσικό εργοστάσιο που έχουμε στα πόδια μας, το έχουμε σε ανυποληψία. Τα λαδερά λόγια όμως των τοπικών αρχόντων περισσεύουν…
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ τον “στόλο της Τριχωνίδας” σε μια λιμναία γιορτή. Οι δύο “γιορτές αθερίνας” που γίνονται στο Καινούριο και τη Μυρτιά, δεν έχουν καμία φαντασία, εν τέλει δε, καμία ουσία. Με τον “στόλο της Τριχωνίδας” όμως στο φόντο, ας φανταστεί ο καθένας για τι πράγμα μιλάμε…
ΚΟΝΤΑ σ’ αυτά, μπαίνει κι ένα άλλο, πολύ σοβαρό θέμα: Η Τριχωνίδα έχει ανάγκη την αποκατάσταση της υδάτινης συγκοινωνίας της με τη θάλασσα, μέσω Λυσιμαχίας, Δίμηκου και Αχελώου. Σ’ αυτήν την συγκοινωνία οφείλει σήμερα η λίμνη την περίφημη αθερίνα της. Η Τριχωνίδα είναι η μόνη λίμνη στον κόσμο που έχει αθερίνα. Γιατί η αθερίνα είναι θαλάσσιο αφρόψαρο. Ανέβηκε στην Τριχωνίδα πριν χιλιάδες χρόνια (ποιος ξέρει πότε) κι εγκλιματίστηκε σε αυτήν.
Η ΥΔΑΤΙΝΗ αυτή συγκοινωνία σημαίνει επίσης και τουρισμό με πλοιάρια. Φανταστείτε έναν υδάτινο δρόμο πλοιαρίων από τον τουριστικό Αστακό στην “Δωδεκάπολη” της Τριχωνίδας!
ΣΠΟΥΔΑΙΟ αγαθό της Τριχωνίδας είναι ο Μοκιστιάνος με τους καταρράκτες του. Η ανάδειξη του οποίου έγινε από την “Αναγγελία” με απανωτά δημοσιεύματα, ξεκινώντας από το 2001. Πρόσφατα ο Δήμος Θέρμου ανακοίνωσε 82.000 ευρώ για να γίνει το μονοπάτι του Μοκιστιάνου. Αλλ’ αυτό ΔΕΝ αρκεί.
ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ αυτό είναι εκπληκτικής ομορφιάς. Χρειάζονται όμως δύο ακόμα στοιχεία: Πρώτον, να γίνει επιτέλους η Λουτρόπολη Μυρτιάς (στις εκβολές του Μοκιστιάνου) και, δεύτερον, ν’ αναστηλωθεί ο Ναός της Λαφρίας Αρτέμιδος στη Μόκιστα, στις πηγές του Μοκιστιάνου. Η αποκατάσταση αυτού του αρχαίου ναού και η απομάκρυνση του νεκροταφείου που τον περιβάλλει, θα δώσει τον Παρθενώνα της Αιτωλίας.
Η ΣΥΝΔΕΣΗ των δύο αυτών σημείων με ένα ασφαλές μονοπάτι περιπάτου άπειρης ευχαρίστησης για τους φυσιολάτρες στις πιο όμορφες γωνιές της Αιτωλίας, θα κάνει δημοφιλή τόπο προορισμού ολόκληρη την παρατριχώνια περιοχή.
Ο ΜΟΚΙΣΤΙΑΝΟΣ προσφέρεται για ένα ακόμα σημαντικό τουριστικό πόρο: Ένα πλήρες “Μουσείο νερού”, όπου θ’ αναβιώσει η πλούσια προβιομηχανική παράδοση της περιοχής. Με νερόμυλους, νεροτριβές και μαντάνια.
Θ’ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ επίσης (επιγραμματικά) τα αγροτικά προϊόντα της Τριχωνίδας: Το περίφημο λάδι της περιοχής, το μοναδικό στον κόσμο σαγκουίνι Γουρίτσης, τη μαλαγουζιά και τον Γουρτσιάνο (τοπικές ποικιλίες κρασιού που έρχονται από τον βασιλιά Οινέα της πανάρχαιης Αιτωλίας) αλλά και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός…
ΑΥΤΟ είναι συνοπτικά το όραμα για την Τριχωνίδα που υπηρέτησαν με ανικανοποίητο πάθος επί τριάντα χρόνια ο “Αραμπάς” και η “Αναγγελία”. Στο (ανέκδοτο) βιβλίο με τίτλο “Μυρτιά η νύμφη της Τριχωνίδας” έχουμε καταγράψει τη μυθολογία και την λαογραφία που αναφέρεται στο “Πέλαγος της Αιτωλίας”.
ΜΑΚΑΡΙ τώρα να συγκινηθούν οι Τοπικοί Άρχοντες και να κάνουν κάτι… Όσο είναι καιρός… Πριν γίνουν άλλα… Από τα οποία ΔΕΝ θα υπάρχει επιστροφή…