Επισκεπτόμενοι τα ιαματικά λουτρά Τρύφου Ξηρομέρου, αξίζει ο κόπος να επιχειρήσουμε και μία μικρή πεζοπορία αλλά και ποταμοπορία στο μοναδικό ποτάμι της επαρχίας, αυτό της Νύσσας. Το ποτάμι μοναδικό της επαρχίας, δημιουργεί ένα γοητευτικό φαράγγι στα Ακαρνανικά όρη υψηλής αισθητικής αξίας, με μικρούς καταρράκτες να εναλλάσσονται με ρηχές λιμνούλες. Στα αχνογάλανα νερά του ποταμιού δροσίζονται με ασφάλεια τα μέλη της τοπικής κοινωνίας ιδιαίτερα ο χαρούμενος παιδόκοσμος, τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες,  ενώ καταρρίπτεται  και η ταύτιση της ονομασίας Ξηρόμερο με ένα Ξηρό-Μέρος.

Με αφετηρία τα λουτρά μπορούμε να επιχειρήσουμε πεζοπορία και ποταμοπορία ανάντι του ποταμού. Αφού διασχίσουμε την χαρακτηριστική σιδερένια γέφυρα περνούμε στην αριστερή πλευρά του ποταμιού, ανηφορίζουμε την απότομη πλαγιά και επισκεπτόμαστε την σπηλιά όπου ασκήτεψε ο Αγιος Βάρβαρος ο Αγαρηνός, ο Πενταπολίτης, θαυματουργός και μυροβλήτης, του οποίου η μνήμη τιμάται στις  23 Ιουνίου.

Ο Άγιος Βάρβαρος έζησε στην περιοχή το 820-829 μ.χ. επί της βασιλείας Μιχαήλ Τραυλού. Ήταν μέλος πειρατικής συμμορίας Αράβων, οι οποίοι πραγματοποιούσαν επιδρομές στα μέρη της Ακαρνανίας. Μετά από σκληρή μάχη στο χωριό Καραϊσκάκη Αστακού εναντίον των Ακαρνάνων, ο μόνος πού σώθηκε ήταν ο Βάρβαρος, που κατέφυγε στα βουνά του Τρύφου και ζούσε ως ληστής, μεταστρεφόμενος εν τέλει σε Χριστιανό. Το τέλος του ήταν οδυνηρό. Κυνηγοί περιπλανώμενοι στο όρος συναντούν τον Βάρβαρο, τον οποίο εκλαμβάνουν ως άγριο θήραμα και τον θανατώνουν. Μαρτυρείται ότι τα λείψανά του μετεφέρθησαν μετά πολλούς αιώνες στη Βενετία. Στη βενετοκρατούμενη τότε Κέρκυρα, υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του στο χωριό Ποταμός, σε ανάμνηση θαύματος κατά την μεταφορά των λειψάνων του Αγιου Βάρβαρου, από το νησί προς την Ιταλία.

Συνεχίζοντας την πεζοπορία μετά τη σκήτη του Αγίου Βάρβαρου, η οποία αναστηλώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 80, συναντάμε ένα τόξο διασωθείσας παραδοσιακής γέφυρας, τα ερείπια ενός μεγάλου νερόμυλου και το οροπέδιο της Νύσσας, όπου κάθε καλοκαίρι εορτάζεται η γιορτή της προβατίνας από τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Ακολούθως ο δρόμος καταλήγει στην Ψηλή Κορυφή των Ακαρνανικών υψ. 1588 μ. με τις εγκαταστάσεις τηλεπικοινωνιών και απέραντη θέα της Δυτικής Ελλάδας.