Η λίμνη Αμβρακία

Η λίμνη Αμβρακία ή Ρίβιο ή Λιμναία κατά την αρχαιότητα. Βρίσκεται στο δυτικό άκρο του νομού Αιτωλοακαρνανίας, περίπου 5 χλμ. από την Αμφιλοχία, στο βύθισμα Αμβρακικού – Αιτωλικού, μεταξύ των Ακαρνανικών ορέων. Το σχήμα της κατά βάση είναι επίμηκες, όμως προς τα Βόρεια έχει μία στενή λωρίδα, που πλησιάζει την Αμφιλοχία. Η επιφάνειά της είναι περίπου 14 τετ. χλμ., με μήκος του κυρίως σώματός της περίπου 7 χλμ., ενώ με την προέκταση φθάνει σε μήκος τα 12 χλμ. Το πλάτος της φθάνει τα 3,5 χλμ., στο βόρειο άκρο του κυρίως σώματός της. Κοντά στις όχθες της έχουν από χρόνια χτιστεί αρκετοί οικισμοί.

Το κύριο τμήμα της λίμνης έχει σχήμα τριγώνου, με κορυφή προς το νότο. Στο ΒΔ τμήμα του τριγώνου αναπτύσσεται το μέγιστο βάθος, περίπου 45 μ. Η λεκάνη απορροής της λίμνης είναι περιορισμένη. Υδροδοτείται από τις βροχοπτώσεις, την τήξη του χιονιού και από τα ύδατα χειμάρρων και πηγών και από υπόγεια υδρολογική λεκάνη. Απώλειες των υδάτων της λίμνης πιθανόν να σημειώνονται κοντά στη δυτική όχθη απ’ όπου διέρχεται μεγάλο ρήγμα της περιοχής. Αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό η ΒΑ πτύχωση που εισδύει σε ένα ρηχό βύθισμα απέναντι από το χωριό Στάνος του Δήμου Αμφιλοχίας, ένα σημείο με ειδικά υγροτοπικά χαρακτηριστικά.

Το μεγαλύτερο τμήμα της λίμνης ανήκει στο Δήμο Φυτειών. Ως φυσικός πόρος, με το νερό που παρείχε απλόχερα, στήριξε γενναία την οικονομία της περιοχής (καπνοκαλλιέργεια, κτηνοτροφία ). Πρόσφερε και προσφέρει εισόδημα σε αρκετούς αλιείς από τα χωριά του Δήμου. Φημισμένες είναι οι δρομίτσες του Ρίβιου, αλλά και τα κυπρίνια, οι τσουρούκλες και τα γαλανίδια. Άλλωστε το όνομα του εγγύτατου οικισμού του Ρίβιου ίσως προέρχεται από τη σλάβικη λέξη (Rybbje ryba) που σημαίνει ψάρι.

Η λίμνη ανήκει στο δίκτυο NATURA 2000 λόγω του σημαντικού αριθμού πουλιών που φιλοξενεί. Ο προσεκτικός παρατηρητής του λιμναίου περιβάλλοντος θα διακρίνει με σεβασμό και υπομονή αγριόπαπιες, λευκοτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, κορμοράνους, μπεκατσίνια,κ.α υδρόβια και παρυδάτια ανάλογα με την εποχή.

Στις δυτικές ακτές της (Τζαουρνού, Μαύρα Λιθάρια), υπάρχει ένα πλούσιο δασώδες περιβάλλον όπου κυριαρχεί η δάφνη συμπλεκόμενη με κουτσουπιές, μελικοκιές, αγραπιδιές, πουρνάρια, φιλίκια και αιωνόβιες βελανιδιές. Το άρωμα της ρίγανης, του χαμομηλιού, του θυμαριού σμίγει με κείνο της αγράμπελης. Ανατολικά της Αμβρακίας βρίσκεται ο Πεταλάς (Θύαμον όρος) όπου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο δρυόδασος με ήμερη βελανιδιά στην Αιτωλοακαρνανία, μετά το βελανιδόδασος του Ξηρομέρου. Εκεί, τα φημισμένα άλογα καλπάζουν μέσα στην γαλήνη της ελληνικής φύσης.