Του Φάνη Βορεινάκη

Το αλληγορικό αυτό θρηνητικό ποντιακό άσμα, ευτυχώς επαληθεύθηκε στην περίπτωσή μας.

Ο Αιτενς επαραπέτανεν ξαν (ξανά) μετά από εξαφάνιση μιας γενιάς. Συγκεκριμένα ο τελευταίος χρυσαετός της Βαράσοβας, που είχε την φωλιά του στο χάος του αρνητικού γκρεμού του βουνού προς τη μεριά του Ευήνου έπεσε θύμα δηλητηρίασης (βλ. Αρης Θεοδωρόπουλος, οδηγός της Βαράσοβας 1996). Το υπέροχο πελώριο αυτό πουλί, αιωρήθηκε επίμονα πάνω από τα κεφάλια μας με καθηλωτικό δίκην τοτέμ βλέμμα, όταν  νωρίτερα πραγματοποιούσαμε ο πατρινός ορειβάτης Κόταρης και εγώ, αναρρίχηση στην κλασική κόψη του βουνού, για να μην το ξαναδούμε ποτέ πια.

Όμως χάρις στη συνεργασία του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων, με τη Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΑΜΚΕ Πελαργός», πραγματοποιήθηκε από τον κ. Γιάννη Ρουσόπουλο, ορνιθολόγο – συνεργάτη της «ΑΜΚΕ Πελαργός», παρακολούθηση πληθυσμών Ορνέων σε Αράκυνθο, Ακαρνανικά όρη και Εμπεσό, καθώς και παροχή τροφής και παρακολούθηση της διατροφής τους επιτόπου. Διαπιστώθηκε το καλοκαίρι του 2021, εκτός των όρνιων και επιτυχημένη αναπαραγωγή ζευγαριού χρυσαετών  σε απόκρημνη περιοχή του Αρακύνθου, που κατάφερε να αναθρέψει νεοσσό-αετιδέα.

Σημ. Ο κος Ρουσσόπουλος είναι και ιχθυολόγος απόφοιτός μας του ΤΕΙ Μεσολογγίου νυν Π.Π.